Drinken tijdens het studeren is uiteraard nefast. Dat zorgt voor de beruchte black-out: een flink deel van wat je mee maakte terwijl je ver in de wind was, ben de dag nadien kwijt. Als je daarentegen drinkt meteen nadat je je hele cursus erin geramd hebt, blijkt dat je geheugen voor dit materiaal te bevorderen. Hoe kan dit? Volledig zeker weten onderzoekers het nog niet, maar er zijn sterke aanwijzingen. Pas gevormde herinneringen zijn heel kwetsbaar voor verstoring door mentale en andere bezigheden die we meteen daarna doen. Immers, elke nieuwe ervaring zet leerprocessen in gang, ook al doen we geen expliciete moeite om ze te onthouden. Wat alcohol doet is het vormen van nieuwe herinneringen remmen (vandaar de black-out), en het zorgt dus voor minder interferentie op wat we voordien leerden.

Vergeten is waarschijnlijk niet een kwestie van een simpel ‘uitdoven’ van een herinnering over de tijd. Het komt eerder doordat jonge ‘geheugensporen’ die zich nog niet helemaal hebben kunnen vastzetten, verstoord worden door nieuwe activiteit, nieuw leren. Alcohol blokkeert processen die leiden tot nieuwe neurale verbindingen in de hippocampus, een diepe hersenstreek die belangrijk is voor leren. Het verstoort echter niet het onderhoud van verbindingen die daar al eerder gestart waren, met als gevolg een betere herinnering van wat vóór je uitspatting gebeurde. (Bron)

Voor je naar de fles grijpt: slaap blijkt dezelfde gevolgen te hebben op onthouden als alcohol. Jonge geheugensporen hebben vooral rust nodig. De hippocampus zet ze ‘s nachts als het ware op repeat, zodat ze zich stevig kunnen nestelen in je brein. Er gaat dus nog steeds niet veel boven een goeie nachtrust in de blok. Geen bezwaar tegen een nachtmutsje, doch. (Bron)